امنیت غذایی امروزه یکی از پربحث ترین و پرچالش ترین مسائل در کشورهای مختلف است که ارکان سیاست گزار را درگیر می نماید. اما تهدیدات اصلی در متزلزل ساختن امنیت زنجیره غذایی چه هستند؟
یکی از موارد بدون شک مساله تهدیدات سلامتی علیه دام و مشکلات در روند پرورش حیوانات اهلی است.
بیماری های دامی روزانه جان میلیون ها دام را تهدید می کند. با در نظر داشتن این موضوع که حیوانات یکی از منابع اصلی تامین غذا به شمار می روند، بیماری های حیوانی،با کاهش دسترسی به منبع پروتئین به عنوان یکی از منابع حیاتی خطری غیر قابل چشم پوشی در عرصه تامین امنیت غذایی هستند. تلفات گسترده حیوانات می تواند منجر به کمبود گسترده غذا در یک کشور شود.
برای درک تأثیر بیماری های حیوانی بر عرضه غذا، مهم است که بدانید چقدر پروتئین حیوانی مصرف می شود. بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، متوسط رژیم غذایی تقریباً 25 درصد از گوشت و محصولات جانبی حیوانی تشکیل شده است. در کشورهای در حال توسعه، به دلیل گستردگی مشاغل مرتبط با دام، امرار معاش بخش قابل توجهی از جامعه به دامداری و تامین شیر و گوشت برای مردم وابسته است. در عین حال به دلیل استفاده‌های متنوع از دام در کشورهای فقیرتر با خدمات دامپزشکی کمتر، بیماری‌های دام اثرات گسترده‌تری بر بازار داشته، باعث گسترش فقر گردیده و معیشت و عرضه غذا را با مشکل روبرو می سازد.
به منظور کمک به جلوگیری از شیوع بیماری های دامی انبوه در میان دام ها، و نیز کنترل شیوع بیماری در دام، سیاست ها و استراتژی های موثری را باید به کار گرفت. یکی از مهمترین اقدامات ، اطلاع رسانی به صنعت و عموم مردم در مورد ایمنی زیستی به منظور آگاهی افزایی و به روز نگه داشتن افراد است. همچنین دولت‌های ملی و محلی نیز باید دستورالعمل‌های ایمنی زیستی سخت‌گیرانه‌ای را به عنوان اقدامات پیشگیرانه در برابر شیوع بیماری داشته باشند. این اقدامات باید با شواهد و مداخلات مبتنی بر ریسک و استراتژی‌های مهار همراه باشد تا از ضررهای اقتصادی غیرضروری یا کمبود مواد غذایی در هنگام شیوع بیماری جلوگیری شود.
